معرفی آثار وافکار بزرگ مرد زمانه آیت الله العظمی محمد رضا نکونام هدف این مجموعه است
معرفی راه عشق وکمال به آسانی میسر نیست واین راه راهنمایانی می خواهد آنانی که محبوب پروردگارهستند وراه را به دیگران می آموزند شخصیتهایی چون آیت الله نکونام
حضرت آیت اللّه العظمى نکونام (مدّ ظلّه العالى)داراى دهها اثر ارزنده در موضوعات گوناگون است. این آثار پیرایه زدایى و حل مشکلات علمى به شیوه اى بدیع و نو را دنبال مى نماید. به فرموده ى معظم له: "چیزى که در تمام دروس و نوشتارم شاخص است، پیرایه زدایى، تحقیق و ترمیم مشکلات علمى گذشتگان و راهگشایى نسبت به آینده اى برتر براى انسان و جهان اسلام مى باشد."
آن‌چه در این نوشته ها مورد اهمیت نگارنده بوده، بازسازى مبانى علمى و دینى و پیرایه زدایى کتابهاى اسلامى است که موجبات رکود و خمودى جامعهى اسلامى را همراه داشته است. همچنین تقویت عوامل جهل زدایى و رفع نواقص و موانع فقهى، فرهنگى، عقلى، فلسفى، عرفانى و اخلاقى در تمامى جهات فردى و اجتماعى که سبب حیات علمى و دینى هرچه بیشتر جامعهى مسلمین مى گردد را امرى ضرورى دانسته اند.
باید گفت این آثار به نوآورى و گره گشایى در قلمرو اندیشهى دینى و بازپیرایى ذخایر فکرى اسلامى در حوزهى معرفت دینى اهتمام دارد و به تحقیق جامع و منسجم زیر ساخت هاى اندیشه دینى مى پردازد و آسیب هاى باور داشته اى دینى را به چالش مى کشاند و به ارایهى راه گذار از بحرانهاى پیش روى آن مى پردازد و پیرایه زدایى از آموزه هاى دینى و زدودن انحرافات و پاسخ به شبهات را مهمترین هدف خود مى داند و همانگونه که گذشت ،مى توان تولید علم و نوآورى در حوزهى دین پژوهى و پاسخ به نیازهاى جامعهى جوان امروز را از مهمترین ویژگى هاى آن دانست.
طبقه بندی موضوعی
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۴ (۳۶)
- دی ۱۳۹۴ (۷۸)
- آذر ۱۳۹۴ (۴۰)
- آبان ۱۳۹۴ (۵۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۹۵)
- شهریور ۱۳۹۴ (۸۹)
- مرداد ۱۳۹۴ (۵۷)
- تیر ۱۳۹۴ (۸۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۶۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۹۰)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱۰۱)
- اسفند ۱۳۹۳ (۸۴)
- بهمن ۱۳۹۳ (۶۲)
- دی ۱۳۹۳ (۷۳)
آخرین مطالب
- ۹۴/۱۱/۲۳راه کنترل و مهار هیجانات نفس
- ۹۴/۱۱/۲۱اسم دنیا از اسمای حق تعالی
- ۹۴/۱۱/۲۱شناخت تضاد مفهومی اسما و صفات الهی
- ۹۴/۱۱/۲۱اسم مولف پیوند دهنده قلبها
- ۹۴/۱۱/۱۹امید وعشق
- ۹۴/۱۱/۱۸ذکر؛ خوراک فرشتگان
- ۹۴/۱۱/۱۸فرجام نداشتن رزق باطنی
- ۹۴/۱۱/۱۷آثار ذکر صلوات
- ۹۴/۱۱/۱۷ذکر یا حی و یا قیوم
پیوندهای روزانه
سالکان ناسوت، چنان‌چه در سیر سلوکی خویش، مسیر حق را نیابند یا آن را نپیمایند، سالکان مذموم می‌باشند. فرعون از این گروه بوده است. شمار سالکان جهیمی فراوان است؛ چنان‌که قرآن کریم به نقل از اصحاب یمین، بر سیر حرکتی اهل آتش، اطلاق سلوک کرده و فرموده است:
«مَا سَلَککمْ فِی سَقَرَ» چه چیز شما را در آتش (سَقَر) در آورد؟ (مدثر / 42)
سالکان قربی
سالکان قربی و حقی یا محبوبان الهی، خواسته‌ای ندارند و بلاکش می‌باشند. اینان دارای دو مرتبه عمده می‌باشند: محبوبان حقی و محبوبان قربی. محبوبان حقی، به تمامی محبوبی هستند؛ برخلاف محبوبان قربی که رشحات و رگه‌هایی از محبوبان دارند، اما محب می‌باشند و لازم است زیر نظر مربی، برای وصول به رگه‌های محبوبی خویش تلاش داشته باشند. اینان نیز دو گروه عمده دارند: محبوبان محب و محبان محبوب. محبوبان محب، کسانی هستند که صفات محبوبی در آنان غلبه دارد، اما غلبه و چیرگی در محبان محبوبی با صفات محبی می‌باشد. آنان تنها در پی یک لحظه نگاه و رویت می‌باشند و به همان دل خوش می‌دارند و با پیشامد بلاها، خود را کنار می‌کشند و به وارد آمدنِ آسیب به خویش رضایت نمی‌دهند و تمام حق را نمی‌طلبند؛ زیرا تحمل دردها و آسیب‌های متناسب با آن را ندارند.
سالکان قربی با آن‌که خواسته ندارند، اما دعا و ذکر را از باب ادب می‌آورند. آنان در ذکرها و دعاهای خود، چیزی از خدا نمی‌خواهند و نداشتن سوال و دعا و ذکر را بی‌ادبی، و برآمده از استکبار و غرور در برابر خدا می‌دانند و دعا می‌کنند و ذکر می‌گویند؛ چون خداوند آن را از بنده خواسته است؛ همان‌طور که نماز می‌گزارند؛ زیرا خداوند آن را خواسته است؛ اما ذهن و قلب آنان از خواسته و تامین آن، فارغ است و به هیچ‌وجه نظری به آن ندارند.
سالکان قربی کسانی هستند که به‌کلی از دنیا می‌برند و خدا را می‌یابند. این بُرش می‌تواند در بدو تولد یا در بزرگی باشد. هرچه رتبه محبوبی بالاتر باشد، برش وی از ناسوت، در سن پایین‌تری می‌باشد. ویژگی اینان، آن است که به حسب رتبه‌ای که دارند، بلاهای ناسوتی بر آنان هجوم می‌آورد و دنیا با بلاهایی که برای آنان پیش می‌آورد، حتی به یک‌نفر از آنان رحم نمی‌آورد. اینان کسانی هستند که تحمل بلاپذیری بالایی دارند و در بلاهایی که برای آنان پیشامد می‌کند، اعتراض و چون و چرایی ندارند.
ازسایت عشق مردم
تاویل قرآن کریم
تاویل امور و یافت باطن و راهیابی به حقایق عالم و وصول به معارف و حقایق عینی، در صورتی که دارای ضوابط خاص خود باشد و شرایط اساسی و حدود نوعی آن محفوظ بماند، از بهترین راه‌های کشف باطن قرآن کریم است و گذشته از آن که منع شرعی و عقلی ندارد، از برترین راه‌های امکان وصول آدمی به معارف و حقایق معنوی و مادی به شمار می‌رود.
با این وجود باید پرسید چرا در شریعت، عمل به تاویل؛ به‌خصوص تاویل قرآن کریم، مورد مذمت قرار گرفته است؟
گفته شد که تاویل از برترین راه‌های امکان وصول آدمی به امور غیبی است و عظمت و رشد ادراکی بشر را نشان می‌دهد و از زمینه‌های کمالی انسان‌های برجسته می‌باشد و مورد مذمت و یا تنافی با قرآن کریم و یا روایات باب نمی‌باشد و گذشته از نداشتن منع و حرمت، از ثمرات طهارت و مراتب والای رشد انسانی حکایت می‌کند و اگر قرآن مجید و روایات باب تاویل، عمل به تاویل را مورد نکوهش قرار داده و آن را تخطئه نموده، تنها در مورد تاویل قرآن کریم است؛ آن هم تاویلی که نااهل از آن دارد و خیالات خام خود را بازگشت ظاهر به باطن و یافت حقیقت آن می‌شناسد وگرنه نفس عمل به تاویل، با حفظ تمامی حدود روشمند آن، که همه پدیده‌های هستی را در بر می‌گیرد، از والاترین مراتب کمال است.
این امر باید روشن باشد که قرآن مجید اگرچه عمل تاویل سالم را منحصر در راسخان در علم و کمال می‌داند و راسخان نیز هرچند به تمام معنای کلمه حضرات انبیا و امامان شیعه علیهم‌السلام می‌باشند؛ معنای تنزیلی آن بر تمامی اولیای الهی و رجال غیب صدق می‌کند و معصوم نبودن آنان منعی برای چنین اطلاقی ایجاد نمی‌کند؛ گذشته از آن که راسخان در علم به معنای وسیع خود شامل همه اهل معرفت می‌گردد و اطلاق آن بر حضرات معصومین علیهم‌السلام از باب تمام اطلاق و کمال مرتبت می‌باشد؛ چنان که در همه صفات دیگر نیز این گونه است.
چنگ و رقص قصه‌ها گفتیم آن شب ما بسی نقل شد خوش قصه‌ها از هر کسی گاه من، گه گل، گهی پروانه، شمع رقص و چنگ و ناله و آهنگ جمع ابتدا من آمدم با رقص و چنگ گل بگفتا عمر من بس بوده تنگ من پریشان و غمین‌تر دل ز تو تو در این محفل بیا حرفم شنو مظهر زیبارخانم، هر زمان من انیس دلبرانم در جهان آن که معصوم است در عالم، منم در گلستان بهر بلبل من گلم لیک افسوس از همه پاکی من آفت پاکی است غمناکی من روزگار است این که رنجانده است من تا که پژمرده نماید جان و تن روی زیبا دردسرساز است خود این همه رنج و محن زآن چهره شد در گلْستان جلوه‌های من بسی شد سبب بر بغض هر خار و خسی حرمت من در گلِستان بوده بیش مظهر لطفم، به هر آیین و کیش عشق پروانه تو دیدی بی‌امان شد هوادارم بسی در هر زمان گر کسی آغاز بی‌مهری کند کینه چون ماری به جانش می‌زند گو چه عزت‌ها که نامد بر سرم در همین عمری که طی شد در برم این وقاری را که من اندوختم در رخ زیبا بسی افروختم دامن من چاک شد از دردسر ظاهر و باطن نهان شد از نظر گر مهی بیند مرا با آن نظر شرم و خجلت آیدش از خود دگر مست من بلبل شد اندر بوستان نغمه می‌سازد به صدها داستان هر که بیند روی من، حیران شود گر گذر از من کند، نالان شود بلبلان در سوز از هجران من دلبران در عشق من هم در محن | |||||||||||||||||
|
قصه مهر و وفا
بی‌وفایی اهل دنیا
کن کلام نغز و پرمغزم به گوش
تا شوی خود از حریفان خموش
با تو می‌گویم سخن‌ها، بیش و کم
تا که بگریزی ز هر اندوه و غم
گویمت رازی ز اسرار نهان
گوش کن ای آرزومند جوان
با تو می‌گویم هم از هنگامه‌ها
پند گیر از نام‌ها و نامه‌ها
من ز انکار وفا دارم سخن
با شما ای آشنایان، مرد و زن
قصه مهر و وفا شد بی‌اساس
هر که می‌بینی به هرجا ناسپاس
کو وفا؟ کو مهر؟ کو عشق ای پسر؟!
جز به اهل حق که بی‌مکرند و شر
اولیای حق مثال‌اند از وفا
بوده جان پاکشان دور از دغا
بر وفای اهل دل دارم یقین
شور آن‌ها را تو در چهره ببین
خاک پای اهل دل دارم به چشم
از دلم رفته ریا و ظلم و خشم
من گرفتارم به مهر اهل دل
دل گریزان گشته از این آب و گِل
جان فدای تار گیسوی وفا
بوده دل در چشم دلجوی وفا
ای دل مجروح، تو نالان شدی
رفتی از رونق، چه بس حیران شدی!
جان فدای همّت اهل وفا
دل اسیر یک نگاه آشنا
هرچه می‌پرسم، نمی‌یابم خبر
هرچه می‌جویم، نمی‌بینم اثر
جان فدای آن‌چه نادیده گمان
من فدای آن که رفته از جهان
در فراقش از دو چشم اشکم روان
از دو چشمم خون ببارد بهر آن
http://mahbubi-nekunam.epage.ir/
دلت ازچی گرفته زخم دل