صلوات؛ ذکر خداوند و فرشتگان
اللهم صل علی محمد و آله: خداوندا، بر محمد و آلش درود و رحمت فرست.
در بزرگی و جای‌گاه ذکر صلوات، همین بس که حق تعالی می‌فرماید: «إِنَّ اللّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبّی یا أَیهَاالَّذینَ آمَنوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّموا تَسْلیما؛( احزاب/56.) به‌طور قطع خدا و فرشتگان او بر پیامبر« صلی‌الله‌علیه‌وآله » درود و رحمت می‌فرستند. ای گروه مؤمنان، شما نیز بر او صلوات و درود بفرستید و سلام دهید؛ سلامی که در خور شأن و بزرگی مقام او باشد.»
در این آیه، حق تعالی ذکر صلوات را به عنوان ذکر خود و فرشتگان معرفی کرده است و مؤمنان را نیز به این امر دعوت می‌نماید. در رابطه با معنای صلوات خدا و فرشتگان و مؤمنان در آیهٔ شریفه تنها به تحلیل روایتی از امام صادق« علیه‌السلام » می‌پردازیم.
عن ابن أبی حمزه عن أبیه قال: سألت أبا عبدالله« علیه‌السلام » عن قول الله عزوجل: «ان الله و ملائکتة یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما» فقال:«الصلاة من الله عّزوجّل رحمة، و من الملائکة تزکیة و من الناس دعاء و اما قوله عزوجل: «و سلموا تسلیما»؛ یعنی التسلیم له فیما ورد عنه».( عبد علی بن جمعه العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ج4، قم، موسسهٔ اسماعیلیان، چاپ چهارم، 1412ق، ص303)
ـ راوی می‌گوید: از امام صادق« علیه‌السلام » سؤال کردم که منظور از سخن خداوند در قرآن که می‌فرماید: «ان الله و ملائکته...» چیست؟ حضرت فرمودند: صلوات خدا بر پیامبر همان رحمت اوست و از سوی فرشتگان تزکیه است و از جانب مؤمنان دعای «اللهم صل علی محمد و آل محمد» است و معنای «و سلموا تسلیما» تسلیم بودن و پای‌بندی در برابر فرمان‌هایی است که از ناحیهٔ آن حضرت در شرع مقدس اسلام وارد شده است.
