هوس وقفس3

مقرّب محبوبى از سادگى و همراهْ باورى جدایى ندارد. او حتى در محضر حق ‏تعالى هم که نشسته است، ساده و همراه‏ باور است و این سادگى به سبب سرخوشى و مستى از لطف حق ‏تعالى است. او چنان ساده است که در حضور حق، جز حق نمى ‏پاید، و از این و آن، گفت ‏وگو ندارد:

ساده نشستم به برت ز مستى

در پى تو دل شد و فکر کس نیست

 

او وقتى با حق به مغازله مى ‏نشیند، قربان او مى ‏رود و از اعطاى سر و جان ابایى ندارد؛ هرچند بدخواهى چون داروغه ‏ى ظلمت ‏گَرد، بر او خیرگى و دریدگى داشته باشد:

مى ‏دهم این سر به رهت، عزیزم!

ترس من از خیرگىِ عسس نیست

 

مقرّب محبوبى، نه تنها یک بار، که در هر آن و هر شأنِ خود، جانى به حق ‏تعالى مى ‏بازد و همواره، چون گل، آهنگ کوچ و نواى پرپر شدن دارد:

کشته ‏ى زلف تو به هر ظهورم

در دل من نغمه فقط جَرَس نیست

 

 

مقرب محبوبى جز حق‏ تعالى نمى‏ بیند و هر پدیده‏ اى را ـ هرچه باشد ـ پذیراست و او را راه پس فرستادن چیزى و «نه» گفتن به کسى نیست و در مقابلِ هر کسى، اُذُن و گوشى شنواست:

هرچه شد از سوى تو مى ‏پذیرم

بس نکن این تحفه، رهى به پس نیست

 

هوس وقفس2

شرح غزل:

غزل «هوس و قفس» غزل غم ‏انگیزى است که مناسبِ دستگاه شوشترى مى ‏باشد. این غزل بر عشق پاک و دور از هوس مقرّبان محبوبى تأکید دارد و خاطرنشان مى ‏شود هر هوسى قفسى است که عاشق را در خود زندانى مى ‏دارد:

 

عـاشقم و عشق من از هوس نیست

مـرغ دل من به پىِ قفس نیست

 

هوس در کسى است که نفس دارد و خودِ خَلقى هست. هوس‏هاس نفسانى، از مهم‏ترین برانگیزنده‏هاى توهّم و خیال در آدمى است که او را اسیر و محصور در زندان تنگ تخیلات و توهمات مى ‏سازد. هوس بر بیش‏تر افراد آدمى چیره است. هوس حتى مى‏ تواند شکل امور معنوى و قدسى به خویش بگیرد و به امور مادى نیز منحصر نمى‏ گردد. کسى مى‏ تواند از هوس، با مراتب مختلفى که دارد، رهایى داشته باشد که حق‏ تعالى تمامى شریان ‏هاى ظهورى او را پر کرده باشد و چیزى جز حق در او نباشد. او حتى باید در پیشینه ‏ى خود نیز حقانى باشد و مهر طهارت و پاکى از ازل بر او خورده باشد؛ وگرنه هیچ همتِ اکتسابى و ریاضتى نمى‏ تواند به تلاش خود، بر تخیل و توهم خویش غالب آید؛ هرچند از قدّیسان روزگار و مؤمنان عقل ‏گرایى باشد که در تعقل و خردورزى، از سرآمدان است:

شـد ز ازل، عشـق تو بـر من عیان

کـار دل و همـت این نفـس نیست

 

هوس وقفس1

هوس و قفس

در دستگاه شوشترى و گوشه‏ى حزین مناسب است

وزن عروضى: مفتعلن مفتعلن فاعلن

فاعلتن فاعلتن فاعلن

ــ U U ــ ــ U U ــ ــ U ــ

بحر: سریع مسدس مطوى مکشوف

متن غزل:

عاشقم و عشق من از هوس نیست	مرغ دل من به پىِ قفس نیست
شد ز ازل، عشق تو بر من عیان	کار دل و همت این نفس نیست
رونق عشقم شده از جمالت	عشق رخت بر دل و دیده بس نیست
زخمه بسى خورده ‏ام از نگاهت	چون که دل من به پى قبس نیست

 

ساده نشستم به برت ز مستى	در پى تو دل شد و فکر کس نیست
مى‏دهم این سر به رهت، عزیزم!	ترس من از خیرگى عسس نیست
کشته‏ ى زلف تو به هر ظهورم	در دل من نغمه فقط جرس نیست
هرچه شد از سوى تو مى‏پذیرم	بس نکن این تحفه، رهى به پس نیست
عشق من آسوده ز هر جفا شد	جان و دل آلوده به خرمگس نیست
دل ز سر چهره کشیده پرده	بى‏ خبر از تو جمله ناس و نس نیست
گفت دلم بر من مست، «حق» بس است	جان من آشفته ز هر دنس نیست
عشق نکو پاک ز آلایش است	جان و دلش بسته به خار و خس نیست

 

خطبه فدکیه 1

ظلم

مستوری

حضرت زهرا علیهاالسلام زهره ای است که تاب مستوری ندارد و در هر عالمی ظهوری دارد. نهایت ظهور آن حضرت علیهاالسلام در ملکوت اعلاست، اما حضرت زهرا علیهاالسلام ظهوری در عالم ناسوت دارند که بسیار پرمعناست و آن بهترین ظهور در بهترین میوه، آن هم میوهٔ بهشتی است و چون در قرار مکین جای گرفتند، اعلاترین ظهور ایشان بود؛ به طوری که در دوران جنینی با مادر گرامی خود علیهماالسلام سخن می گفتند و آن گاه که پا بر عالم ناسوت گذاردند بهترین ظهور را نمود که وصف: «أمّ أبیها» از آنِ ایشان گردید.

خطبه فدک

برخاستن

حکم شناسی موسیقی (حرمت احیاى نمادهاى باطل)

حکم شناسی موسیقی (حرمت احیاى نمادهاى باطل)

حرمت احیاى نمادهاى باطل

دین و شریعت بر آن است تا سنت‌های اهل کفر را که ریشه در کفر آنان دارد، زایل گرداند، از این رو، احیای شعارهای گروه‌های  باطل و کفر را ممنوع می‌داند. موسیقی اگر نمادهای باطل و طاغوت را زنده کند، حرام می‌گردد. بر این پایه هم خوانندگی و هم قرائت قرآن کریم به سبک خوانندگان مشهور طاغوتی اشکال دارد؛ چرا که آنان در جبهه‌ی طاغوت می‌باشند و یادآوری سبک آنان مصداق ذکر باطل می‌باشد، اما اگر این خوانندگان، مسائل شرعی را نادیده نمی‌گرفتند و خواندن آن‌ها یادآور مقامات عرفانی و بهشت و ملکوت الهی بود، خوانندگی آنان اشکال نداشت؛ ولی هر کدام که سبک خویش را با طاغوتی شدن یا حمایت جبهه‌ی ظلم و باطل به حرام آلوده نماید، حتی قرائت قرآن کریم به آن سبک حرام است و قاریان قرآن باید توجه داشته باشند که در قرائت خود از این سبک‌ها پرهیز نمایند.

متأسفانه امروزه خوانندگانی هستند که آوازها و موسیقی‌های باطلی را که در زمان ستم‌شاهی پهلوی رایج بود، احیا می‌کنند؛ اما با این تفاوت که خوانندگان  آن در زمان پهلوی زن بودند، ولی اکنون مردان هستند که آن را اجرا می‌کنند و آهنگ و ریتم و موسیقی آن را به کار می‌گیرند. باید گفت این کار از موارد احیای سنت‌های باطل به شمار می‌رود که دستگاه‌های نظارتی عهده‌دار برخورد با آنان به شمار می‌روند.

جامعه‌ی اسلامی باید دستگاه موسیقی و آواز را از خود داشته باشد و از نمونه‌های باطل نسخه‌برداری ننماید تا چنین اموری، احیای سنت‌های باطل به شمار نرود، در نتیجه، مشمول حکم حرمت نگردد. البته این سخن نشان از سخت‌گیر و عسری بودن دین نیست، بلکه شریعت با مرزبندی دقیق، بر آن است تا ذهن‌های پیروان خود را خلاق و شکوفا سازد تا آنان بر توان و نیروی خلاقیت خود تکیه نمایند و از دستگاه‌هایی که در دامان طبیعت و در متن آموزه‌های دینی قرار دارد بهره ببرند و نیز از همه مهم‌تر، جبهه‌ی باطل و کفر را به‌کلی به محاق ببرد. دین می‌گوید می‌توان بسیاری از سبک‌های موسیقی را کشف نمود، ولی از دستگاه‌های ویژه‌ی اهل کفر نباید نسخه‌برداری کرد.

حکم شناسی موسیقی (حرمت ترویج باطل و خشونت)4

حکم شناسی موسیقی (حرمت ترویج باطل و خشونت)4

امروزه، کشورهای غربی، فرهنگ خود را که نماد بی‌غیرتی، سکس و دهان کجی به معنویات است به کشورهای شرقی نفوذ می‌دهد به گونه‌ای که حتی در برخی شهرهای بزرگ، برگزاری پارتی‌های حرام که اختلاط زن و مرد و پسر و دختر نامحرم و نیز استفاده از  شراب و مواد سکرآور یا تخدیری و قرص‌های اکس در آن رایج است در زیرزمین‌ها، باغ‌ها، خانه‌های بزرگ و ویلاها گزارش می‌شود. رفتار آنان به گونه‌ای است که گویا این مملکت در طول تاریخ مذهبی خویش، شهید و جانبازی را به خود ندیده است. بدیهی است هر گونه آواز و خوانندگی و موسیقی این گروه باطل و حرام است. چنین بی‌غیرتی‌هایی از فرهنگ شرقی‌ها بر نمی‌آید و دنیای غرب است که آنان را دامنگیر این جهنم نموده است. امروزه غربیان با بسط فرهنگ ضد معنویت خویش، سعی می‌کنند بی‌عصمتی را حتی  به زن‌های محصنه و شوهردار نفوذ دهند. دشمنان دین با خواننده‌ها و رقاصه‌های خویش، از پشت دروازه‌های ایران، شهر شهر دل‌های جوانان مظلوم و بی حامی این مرز و بوم را در نهایت آرامی به یغما می‌برند. اگر دستگاه‌ها و ردیف‌های موسیقایی موجود در قرآن کریم و صحیفه‌ی سجادیه کشف شود و این متون آسمانی و قدسی و  ملکوتی با دستگاه‌های مناسب آن به دنیا عرضه شود، حتی اگر میان بیگانگانِ از این زبان، پا گذارد، تأثیر معنوی خود را می‌بخشد؛ همان‌طور که موسیقی‌های آمریکایی در کشورهای دیگر، به‌ویژه روسیه، تأثیر منفی خود را دارد.

دولت‌های استکباری ده‌ها سال است که با سلاح خشونت و سکس به جنگ دولت‌های عقب نگاه داشته و عقب مانده می‌روند. این حقیقتی است که به‌راحتی می‌توان به آن اذعان نمود. آیا ما جوانانی داریم که بتوانند از امیال خود بگذرند و به شهوات سرگرم نباشند؟ آمریکا نخست گروه ضربت خود؛ یعنی سکس و موسیقی را به کشورهای خارمیانه آورد و سپس نیروهای نظامی را به آن وارد نمود؛ چنان‌که این سیاست را در میان جوانان سوری، از زمان بشار اسد پیش گرفته بود.

امروزه جنگ با توپ و تانک تمسخرآمیز گشته و عاملان آن به وحشیان تشبیه می‌شوند؛ بلکه جنگ‌های نوین و مدرن امروز، زمینه‌های فرهنگی پیچیده دارد که استفاده از موسیقی، از گزینه‌های مهم آن است و اگر ما این حربه را نادیده بگیریم، نه تنها از دنیای امروز عقب می‌مانیم، برای دین و ایمان نیز کارایی خود را از دست می‌دهیم و با گذشت چند دهه جوانانی خواهیم داشت که از چهره‌ی آنان و در اندرون قلبشان جز فرهنگ وارداتی غیر دینی چیزی دیده نمی‌شود. آنان عروسک‌هایی خواهند شد که در خیمه شب‌بازی سیاست،  بند آنان را بالا و پایین می‌کشند.

رشد کشورهای اسلامی در گرو پرورش نیروهای متعهد دینی است که با توپ فوتبال، پینگ پنگ، بستکبال، شطرنج و صوت و صدا و موسیقی به میدان مبارزه با کفر آیند و پیام‌آور صفا و صمیمت شیعی و محبت ولایی به همه‌ی ساکنان کره‌ی زمین باشند به این قصد که در جبهه‌ی اهل حق و ظلم‌ستیز بر استکبار و استعمار و ظلم و نمادهای باطل اعم از باطل محض و باطل‌های حق‌نما، هجوم جهادی آورند و از عالمان دینی پیشرو، در این راستا رهنمون فتوایی گیرند.