سوره حمد2

در روایت آمده است:

«عن محمّد بن مسلم قال: سمعت أبا عبد اللّه‏ علیه‏السلام عن قول اللّه‏ عزّ وجلّ «وَلَقَدْ آَتَیْنَاکَ سَبْعا مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآَنَ الْعَظِیم» فقال: فاتحة الکتاب، یثنى فیها القول. قال: وقال رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : انّ اللّه‏ منّ علیّ بفاتحة الکتاب من کنز الجنّة فیها: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم»⁽¹⁾.

خداوند با سوره‏ى حمد بر پیامبر اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و‏آله منت گذاشته؛ زیرا این سوره تنها بر آن حضرت نازل شده است و پیامبران پیشین چنین سوره‏ اى

---

1. بحار الانوار، ج 82، ص 21.

نداشته‏ اند. سوره‏ى حمد دُرّ ناب منحصر در تمامى سوره‏ هاى قرآن کریم است. کسى که به این معنا وصول داشته باشد که «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» سوره‏ى حمد با قرائت تمامى قرآن کریم برابر است، وقتى این آیه را تلاوت مى‏ کند، یک ختم قرآن نموده است.

سوره حمد1

در تمامى قرآن کریم دو سوره است که عظمت بسیار فراوانى دارد و از دیگر سوره ‏ها ممتاز است: یکى سوره‏ى فاتحه و دیگرى سوره‏ى قدر. خیرات و برکات این دو سوره و آثار روحى روانى و اقتدارى آن را تنها با قرب به این دو سوره و انس به آن مى‏ توان دریافت. تلاش مى ‏شود در این تفسیر، عظمت و اهمیت سوره‏ى حمد در خور توان توضیح داده شود.

ترجمه جدید ازسوره حمد ازآیت الله نکونام

سوره‏ى حمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ.

آغازگر والا؛ خداى تمام کمال، همیشه فراخ رحمت‏ ورز ویژه مهرپرداز.

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ.

تمامى ستایش ویژه‏ى خداى تمام کمال، پروردگار عالمیان است.

الرَّحْمنِ الرَّحیمِ.

همیشه فراخ رحمت‏ ورزِ ویژه مهرپرداز.

مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ.

دارنده‏ى توانمندى نمایانى آشکار.

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعینُ.

خدایا، تنها تو را مى‏ پرستیم و تنها تو را یارى مى ‏خواهیم.

اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ.

راه میانه‏ى زود رسنده را به ما بنماى.

صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلاالضَّالِّینَ.

راه محبوبانى که به کمال و تمامِ نعمت، گرامى ‏اشان داشته ‏اى؛ نه مغضوبانى که از آنان روى‏ گردانده ‏اى و نه گمراهان.

مودت اهل بیت

دل

حقیقت عالم و آدم دل است و دل تنها با محبت آشنایى و انس کامل پیدا مى‏کند. باید دل مردم را نسبت به دین نرم و خداى مردم را به مردم نزدیک نمود و ترس و هراس را از دل مردم دور ساخت و صدق، صافى، صفا و پاکى را از راه محبت و با ظرف دل همگانى نمود و به ‏جاى چوب ‏هاى نیم سوخته از جهنم، مقدارى گل و

ریحان از بهشت آورد و به جاى اخبار تند و ستبر، مقدارى از عطوفت سخن راند 

ازکتاب تفسیر هدی آیت الله نکونام

خداوند عشق می آفریند

باید از خدایى گفت که مى ‏آفریند و به عشق نیز می ‏آفریند. عشق است

که سبب خلقت مى ‏شود و هرچه به وجود مى ‏آید، صفا و عشق است و در چنین آفرینشى جایى براى چکمه، شلاق و چوبه‏ى دار ـ آن‏گونه که خشونت‏ گرایان مى‏گویند ـ نیست. 

ازبیانات آیت الله نکونام درتفسیر هدی

باید براى مردم در اخلاق و عمل، از منطق و حکمت، از عبودیت و بندگى و از رونق دل سخن به میان آورد و مردم را به خدا امیدوار ساخت. به جاى طناب‏هاى دار، سبدهاى گل در سراسر جامعه قرار داد و به جاى سخنان دل آزار، سرور و شادمانى را به یاد مردم آورد و به جاى ترس، رعب و وحشت، مردم را با قرب خداى مهربان آشنا گردانید 

عشق حق تعالی

قرآن کتابى که جز از عشق حق تعالى نمى‏گوید و قهر و غضب او نیز با عشق و براى درمان است که به صورت ثانوى در موقع ضرورت وارد مى‏شود. عشقى که نه تنها کامل است، بلکه تمام است. این عشق است که «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» را شعار خود قرار مى‏دهد و خداوند را وجودى تمام معرفى مى‏کند.

ازسایت آیت الله نکونام

فرهنگ محبت وعشق انبیاد الهی

فرهنگ محبت و عشق انبیاى الهى

فرهنگ انبیاى الهى فرهنگ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» است که جز عشق و محبت نمى‏باشد و این پیروان کژاندیش بوده‏ اند که براى حفظ منافع و موقعیت اجتماعى و سیاسى خویش فرهنگ خشونت را مشى خود قرار داده ‏اند؛ چنان‏چه ستمگرى ‏هاى خلفاى جور بنى ‏امیه و بنى ‏عباس از سیاه ‏ترین صفحات تاریخ بشرى است. خلفایى که گاه لباس سیاه عزاى مصایب امام حسین علیه‏السلام به تن مى‏کردند و به اسم دین بر مردم ظلم روا مى‏داشتند. اسلام نه دین زور است و نه دین استکبار و استبداد. اسلام داراى خشونت نیست و فرهنگ آن جز متانت، مکرمت، کمال، محبت و عشق نمى‏باشد؛ همان‏طور که شعار آن تمام مرحمتى است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم». پیامبر اکرم نیز برانگیخته نشده است جز براى اتمام مکارم و بلندى ‏هاى اخلاق. اگر امروزه برخى مسلمانان خشن هستند، خشونت آنان از اسلام و دینى که دارند نیست، بلکه این خشونت از سلاطین و خلفاى جور که متولى امر دین شدند در نهاد آنان نهادینه شده است. براى اثبات این موضوع تنها کافى است مواردى که خداوند از مهر، رحمت، درود، محبت و رضاى خود سخن به میان آورده است را با

موارد غضب، لعن و اکراه مقایسه کنیم. تنها محاسبه ‏اى کوتاه کافى است که دانسته شود دین اسلام دین خشونت نیست، بلکه آیین محبت و رحمت است. اگر کسى به دین اسلام نسبت خشونت دهد بزرگ‏ترین ظلم را به اسلام روا داشته و نادان‏ترین فرد به مبانى قرآن کریم است که در این رابطه سخن مى‏گوید. این اسلام است که دین مهربانى و عطوفت است، نه مسیحیت تحریف شده. بررسى آمارى واژه ‏هاى مرتبط با این موضوع در قرآن کریم و نیز در دیگر کتاب‏ها به‏ ویژه در انجیل تحریف شده، اثبات‏گر ادعاى حاضر است.

سند رسالت پیامبر اکرم(ص)

۲۷

پرسش: سند رسالت پیامبر اکرم صلوات الله علیه چیست؟

پاسخ: قرآن کریم سند رسالت پیامبر اکرم صلوات الله علیه است: قرآن کریم در توصیف رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله مى‏ فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِدا وَ مُبَشِّرا وَ نَذِیرا». در این آیه‏ ى شریفه، حضرت رسول اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله آشکارا مورد خطاب حق تعالى قرار مى ‏گیرد و رسالت ایشان همراه با گواهى و شهود آن حضرت مطرح مى‏ گردد و به آن جناب، وسعت نظر عطا مى ‏گردد و نسبت به افراد جامعه و خوبى‏ ها بشارت‏ دهنده و نسبت به بدى‏ ها، انذار و بیم ‏دهنده معرفى مى‏ شوند که دارا بودن صفات خوب و دورى از صفات ناشایسته را براى آن حضرت همراه دارد. البته، دارا بودن این صفات در آیه‏ ى بعد با دارا بودن «ولایت» همراه مى ‏شود و مى ‏فرماید: «النَّبِیُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ». نبوت حضرت رسول اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله با ولایت کامل همراه است. خداوند بندگان خود را که عیال وى هستند عاشقانه دوست دارد و در هر حالى مددکار و نگهبان آنان است. خدوند چون بندگان خودرا دوست دارد براى هدایت آنان عاشقانه برنامه مى ‏ریزد و آن را عاشقانه اجرایى مى ‏نماید و البته هدایت آنان را تنها به دست کسانى مى ‏دهد که بتوانند عاشقانه آنان را دوست داشته باشند. سخت‏ گیرى خداوند بر انبیا و اولیایى که قرار است هدایت مردم را در دست گیرند براى این است که خداوند بندگان خود را عاشقانه دوست دارد.

ازسایت آیت الله نکونام