فرهنگ محبت وعشق انبیاد الهی

فرهنگ محبت و عشق انبیاى الهى

فرهنگ انبیاى الهى فرهنگ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» است که جز عشق و محبت نمى‏باشد و این پیروان کژاندیش بوده‏ اند که براى حفظ منافع و موقعیت اجتماعى و سیاسى خویش فرهنگ خشونت را مشى خود قرار داده ‏اند؛ چنان‏چه ستمگرى ‏هاى خلفاى جور بنى ‏امیه و بنى ‏عباس از سیاه ‏ترین صفحات تاریخ بشرى است. خلفایى که گاه لباس سیاه عزاى مصایب امام حسین علیه‏السلام به تن مى‏کردند و به اسم دین بر مردم ظلم روا مى‏داشتند. اسلام نه دین زور است و نه دین استکبار و استبداد. اسلام داراى خشونت نیست و فرهنگ آن جز متانت، مکرمت، کمال، محبت و عشق نمى‏باشد؛ همان‏طور که شعار آن تمام مرحمتى است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم». پیامبر اکرم نیز برانگیخته نشده است جز براى اتمام مکارم و بلندى ‏هاى اخلاق. اگر امروزه برخى مسلمانان خشن هستند، خشونت آنان از اسلام و دینى که دارند نیست، بلکه این خشونت از سلاطین و خلفاى جور که متولى امر دین شدند در نهاد آنان نهادینه شده است. براى اثبات این موضوع تنها کافى است مواردى که خداوند از مهر، رحمت، درود، محبت و رضاى خود سخن به میان آورده است را با

موارد غضب، لعن و اکراه مقایسه کنیم. تنها محاسبه ‏اى کوتاه کافى است که دانسته شود دین اسلام دین خشونت نیست، بلکه آیین محبت و رحمت است. اگر کسى به دین اسلام نسبت خشونت دهد بزرگ‏ترین ظلم را به اسلام روا داشته و نادان‏ترین فرد به مبانى قرآن کریم است که در این رابطه سخن مى‏گوید. این اسلام است که دین مهربانى و عطوفت است، نه مسیحیت تحریف شده. بررسى آمارى واژه ‏هاى مرتبط با این موضوع در قرآن کریم و نیز در دیگر کتاب‏ها به‏ ویژه در انجیل تحریف شده، اثبات‏گر ادعاى حاضر است.

سند رسالت پیامبر اکرم(ص)

۲۷

پرسش: سند رسالت پیامبر اکرم صلوات الله علیه چیست؟

پاسخ: قرآن کریم سند رسالت پیامبر اکرم صلوات الله علیه است: قرآن کریم در توصیف رسول اکرم صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله مى‏ فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِدا وَ مُبَشِّرا وَ نَذِیرا». در این آیه‏ ى شریفه، حضرت رسول اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله آشکارا مورد خطاب حق تعالى قرار مى ‏گیرد و رسالت ایشان همراه با گواهى و شهود آن حضرت مطرح مى‏ گردد و به آن جناب، وسعت نظر عطا مى ‏گردد و نسبت به افراد جامعه و خوبى‏ ها بشارت‏ دهنده و نسبت به بدى‏ ها، انذار و بیم ‏دهنده معرفى مى‏ شوند که دارا بودن صفات خوب و دورى از صفات ناشایسته را براى آن حضرت همراه دارد. البته، دارا بودن این صفات در آیه‏ ى بعد با دارا بودن «ولایت» همراه مى ‏شود و مى ‏فرماید: «النَّبِیُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ». نبوت حضرت رسول اکرم صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله با ولایت کامل همراه است. خداوند بندگان خود را که عیال وى هستند عاشقانه دوست دارد و در هر حالى مددکار و نگهبان آنان است. خدوند چون بندگان خودرا دوست دارد براى هدایت آنان عاشقانه برنامه مى ‏ریزد و آن را عاشقانه اجرایى مى ‏نماید و البته هدایت آنان را تنها به دست کسانى مى ‏دهد که بتوانند عاشقانه آنان را دوست داشته باشند. سخت‏ گیرى خداوند بر انبیا و اولیایى که قرار است هدایت مردم را در دست گیرند براى این است که خداوند بندگان خود را عاشقانه دوست دارد.

ازسایت آیت الله نکونام

تبریک

امشب همه نیلوفران مشتاق روی دلبرند 
امشب تمام قدسیان مهمان بزم سرمدند
جمع ملایک تا سحر مشغول ذکر احمدند

میلاد دو اختر آسمان ولایت و امامت برشما مبارک باد

علت محجور ماندن مباحث ولایی درحوزه های دینی

۴۵

پرسش: علت محجور ماندن مباحث ولایی در حوزه های دینی چیست؟ پاسخ:پرسشی که هم اینک در حوزه های دینی طرح می شود این است که چرا ما از مباحث ولایت چیزى نمى‏گوییم و آن‏چه به نام ولایت گفته مى‏شود ولایت نیست و چرا کتابى در این رابطه نمى‏نویسیم و آن‏چه نوشته مى‏شود ولایت نیست؟ چرا در درس‏هاى خارج از روایات باب خلقت نورى و مقام نورانیت اهل بیت علیهم‏السلام سخنى نمى‏یابیم؟ مباحث داغى که در دروس خارج فقه و خارج اصول و این همه «ان قلت» و «قلت»هایى که در آن وجود دارد و بحثى از آن ماه‏ها وقت عالمان دینى را مى‏گیرد اگر در مباحث باب ولایت و روایات این باب طرح مى‏گردید، حوزه به رشدى از دانش دست مى‏یافت که مى‏توانست هر تشنه‏ى دانشى را سیراب حقیقى سازد و عنایت امامان معصوم علیهم‏السلام نیز ما را در این راه کمک مى‏کرد؛ گرچه براى این کار مربى لازم است و تلاش، همت و حرکت مى‏خواهد. مدارک ولایى را باید به صورت کارشناسى و فنى پى‏گیر بود و از آن بحث کرد؛ چرا که معانى روایات باب ولایت به سادگى به دست نمى‏آید و این روایات صعب و مستصعب مى‏باشد و هم‏چون شتر سرکشى است که تسلیم نیروى فهم نمى‏ گردد. ایران کشورى پهناور است که مسلمان، کافر، خوب، بد، بانماز و بى‏ نماز و خلاصه تمامى افراد آن جزو بهترین ‏هاى جهان هستند. خاک ایران ولایت‏زاست و حتى منافق آن را هم مى‏ شود اصلاح کرد. احادیث چندى در فضیلت ایرانیان و در مورد سلمان و هموطنان وى از پیامبر اکرم صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏ آله رسیده است. حضرت امام خمینى قدس‏ سره و عالمانى که در ایران هستند بیانگر واقعى آن احادیث مى ‏باشند. محبت خاندان پیامبر اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله در رگ و خون این مردم و ملت دمیده شده است و سخنان سوزناکى که از کسى بر نمى‏آید در این آب و خاک یافت مى ‏شود. حتى افرادى که انقلاب اسلامى را نپذیرفته ‏اند، چون از این آب و خاک هستند، در جهان نفر اول مى‏ باشند. این سوز و حزن در نهاد هر ایرانى است؛ هرچند خاک خود را ترک کرده باشند. ترنمى از این غم در صداى خوانندگان ایرانى مى ‏توان حس کرد. آنان حامیان و خواهان بسیارى دارند که براى دیدن و شنیدن صداى آنان جمع مى ‏شوند. بى شک سوز و نوایى که در شعر و آواز آنان است توانسته این همه خواهان براى آنان گرد آورد. این سوز و نوا از کدام خاک برخاسته است آیا از خاکى جز خاک ایران است؟ او ایرانى است و به ایرانى بودن خود نیز افتخار مى ‏کند. او چون از این آب و خاک به ‏پا خاسته است چنین سوزى دارد. خاک ایران خاک ولایت و محبت است. این خاک است که این سوز و گداز را دارد. در جامعه‏ ى شیعه با آن‏ که احساسات ولایى فراوان است، متأسفانه ادراک ولایت دنبال نمى‏ شود. این کار باید از حوزه با بحث از آیات و روایات باب ولایت شروع شود.

جایگاه معصومین درخلقت

پرسش: جایگاه و مرتبه ی معصومین علیهم السلام در خلقت چیست؟

پاسخ:قرآن کریم بزرگ‏ترین نازل شده‏ى حق است و حضرات چهارده معصوم علیهم‏ السلام بالاتر از قرآن کریم مى‏ باشند؛ زیرا آنان قرآن متحرک و ناطقند و نوشته ‏شده‏ى آن‏ ها و صورت مکتوبى ایشان قرآن کریم است، و هر دو (قرآن کریم و عترت) امانت پیامبر اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله هستند و چون عترت قرآن متحرک و زنده است از قرآن کریم اهمیت بیش ‏تر و جایگاه والاترى دارند و این ‏ها همه نازل خداست. انزال قرآن کریم و عترت معصومین علیهم‏ السلام نیز یا با واسطه ‏ى حق است و یا بى‏ واسطه از حق است. حق یک‏بار بى‏ واسطه در این ‏ها هست و یک بار با واسطه. انزال قرآن کریم و عترت همان تعینات ثابت ملایکه و شیعه است. همه‏ ى این‏ ها انزال با یک واسطه است که ملایکه از نور حضرات معصومین علیهم‏السلام و شیعه از گِل امامان علیهم‏ السلام به وجود آمده‏اند که مخلوطى هم از غیر در آن هست. خداوند هم بى‏ واسطه در انسان هست و هم با واسطه‏ى امامان علیهم‏ السلام در شیعه هست و در ملایکه نیز خدا هم با واسطه و هم بى‏واسطه هست. پس شیعه باید از دو بالادست خود اطاعت نماید و عبادت نیز همین است: از حضرات معصومین علیهم‏ السلام با یک درجه و از خدا با دو درجه اطاعت کنند، بالاتر از امامان خدایى هست؛ ولى عده‏ اى حق آنان را با حق خدا اشتباه گرفته‏ اند؛ از این رو همه چیز را از آنان مى ‏بینند و على اللهى مى ‏شوند. همه ‏ى خیرات ما از امامان علیهم‏ السلام است؛ اما همه ‏ى این بزرگواران واسطه ‏ى فیض حقند و فیضى را که از حق گرفته‏ اند به دیگران مى ‏دهند و به هر کسى بهره‏ اى از وجود اعطا مى‏کنند. امامان علیهم ‏السلام چون فیض دهنده هستند، خداى ما مى‏ باشند و چون خود مى ‏گویند ما این فیض‏ ها را از خدا براى شما آورده ‏ایم، ما نیز خدا را با واسطه‏ى امامان علیهم‏ السلام احترام و اطاعت مى ‏کنیم. از طرفى نیز حق بى‏ واسطه به ما فیض داده است؛ پس باید او را عبادت و اطاعت کنیم.

ازسایت آیت الله نکونام

تبریک

آیه قرآن

دعا

لطفا آیه 28 سوره شوری برای نزول باران تلاوت شود

رحمت سلیمانى و اعلان جنگ ابتدایى

رحمت سلیمانى و اعلان جنگ ابتدایى

در این‏جا باید بر فراز دومى که با کریمه‏ى «وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم»سازگارى ندارد؛ یعنى: «فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لاَ قِبَلَ لَهُمْ بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ»تأملى دقیق داشته باشیم. این فراز در واقع اعلان جنگ ابتدایى به بلقیس است. اما این جنگ ابتدایى بعد از مکاتبه با اوست و جنگ ابتدایى در ادیان الهى و نیز در دین اسلام به معناى شبیخون و حمله‏ى ناآگاهانه نیست، بلکه به معناى ایجاد درگیرى بعد از ارسال رسول، اعلام حکم و ابلاغ تکلیف است؛ هرچند بعد از اتمام حجت و اعلام جنگ، مى‏توان شبیخون داشت؛ به شرط آن که حمله‏ى ناآگاهانه از کشتار بکاهد؛ هرچند کاستن از کشتار، در طرف کفار باشد، و باعث خلع سلاح دشمن گردد. این ظالمان و ستمگران هستند که شبیخون مى‏زنند و هدف آنان تسخیر و تصرف طرف مقابل است، نه هدایت آنان به صراط مستقیم عبودیت خداوند. حضرت سلیمان در این‏جا نیز بر اساس مشى دیانت، قانونمند عمل مى‏کند و قصد فساد و ستمگرى که مشى ملوک است ندارد. او فردى قانونمند است، نه مَلِکى که به میل خود ستمگرى مى‏کند. سلیمان در نامه‏ى خود تنها تبلیغ دیانت وشریعت خود را دارد که همان کریمه‏ى: «وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» است. او خود اعلام مى‏دارد که در پى جنگ و نزاع نیست و از آنان مالیات یا جزیه یا تسخیر ابدان و بلدان را نمى‏خواهد، بلکه در پى سلم و صلح است. او بعد از ابلاغ مرام خود، از جنگ ابتدایى سخن مى‏گوید و بر طبل «فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لاَ قِبَلَ لَهُمْ بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ» مى‏ کوبد.

میلاد نور مبارک