ازکتاب آزادی دربند1

با پیروزى انقلاب اسلامى و برافراشتگى پرچم اسلام در ایران به رهبرى حضرت امام خمینى رحمه ‏الله ، ایشان ناچار بودند از برخى عالمان براى کارگزارى و حاکم شرع بودن شهرها و استان‏ها استفاده کند. آنان در اوایل انقلاب، به اقتضاى آن زمان، حاکم بى‏ چون و چراى جامعه شدند، ولى کم‏تر کسى بود که روان‏شناسى جامعه‏ى ایران را بداند. احکام چنین افرادى به عنوان قوانین بر مردم بدون تشخیص نوع و افکار آنان جریان مى ‏یافت و سیل نسخه ‏هاى آنان بود که به جامعه ترزیق مى‏ شد. پى ‏آمد چنین جریانى بیزارى جامعه از نسخه ‏هاى آنان بود. در تجویز قرص براى بیمار، امرى اساسى، لازم و بسیار مهم است و آن سازگار بودن بدن بیمار با داروست که اگر در مورد آن سستى و کوتاهى رخ دهد باعث زیان به بدن مى‏شود. براى نمونه، اگر براى یک سرماخوردگى جزیى چند آمپول چرک خشک ‏کن پنى سیلین یک میلیون و دویست هزار تجویز شود باعث مى‏شود آب بدن بیمار کاسته شده و در آستانه‏ى مرگ قرار گیرد.

چنین افرادى که در دوره‏ى نخست، حاکم بر جان و مال مردم گردیدند، مردم ایران را نمى ‏شناختند و به همین خاطر با توجه به تناسب آن‏ها، دارو را با ملایمت به خورد مردم ندادند؛ بر این اساس، دین‏ گریزى، انزجارها و حب و بغض ‏هاى فراوانى را به وجود آوردند. البته، حضرت امام خمینى رحمه ‏الله در آن دوره به سبب شدت فعالیت دشمنان خارجى براى سرنگونى و کودتا بر علیه انقلاب، فرصت رسیدگى به عملکرد چنین افرادى را نیافتند.