اظهار دوستی باخدا

پرسش: بهترین کلام برای اظهار دوستی با خدای مهربان چیست؟

پاسخ: خدا را می توان آرام و آهسته و بی صدا و دور از همه صدا زد و به او گفت: «یا سلام، سلام علیک»، و از او آرامش گرفت و این بالاترین کلمهٔ محبت برای اظهار دوستی با این دوست صمیمی است

سفینه النجاه

.
السلام علیک یاسفینه النجاه ...

مطلب زیباوخواندنی ....

اولین روزی که امام حسین(علیه السلام)روزه گرفتند
همه اهل بیت در کنار سفره جمع شدند
پیامبر اکرم(ص)رو به امام حسین فرمودند : حسین جان عزیزم روزه ات را افطارکن
امام حسین علیه السلام فرمودند : جایزه من چه خواهد بود ؟
پیامبرص فرمودند : نصف محبتم را به کسانی که تو را دوست دارند می بخشم
حضرت علی (ع) فرمودند : پسرم حسین جان بفرما
باز امام ع فرمودند: جایزه من چه خواهد بود ؟
حضرت علی ع فرمودند :*نصف عبادتهایم برای کسانی که عاشق تو هستند*
حضرت فاطمه(س)فرمودند :*عزیز دلم افطار کن
امام حسین ع پرسیدند : جایزه شما به من چیست ؟
حضرت فرمودند: نصف عبادتهایم را به کسانی میبخشم که بر تو گریه می کنند
امام حسن (ع) فرمودند : برادر جان روزه ات را باز کن
و امام همان سوال را پرسیدند
حضرت پاسخ داد ند :*من تا همه گنهکاران را بر تو نبخشم به بهشت نخواهم رفت
و در همین حال جبرئیل بر پیامبرص نازل شد فرمود خدا میفرماید :
من از شماها مهربانتر هستم و آنقدر آن کسانی را که عاشق تو هستند را به بهشت میبرم تا تو راضی شوی .....

منتهی الامال مرحوم شیخ عباس قمی

آواز جلی

آواز جلی

فاش می‌گویم به آواز جلی:

آفرین بر پیرِ پاک من علی علیه‌السلام !

آن ولی حق که شد یارش خدا

هست امام و مرشد است و مقتدا

هر دم از او می‌رسد بر دل نوید

فارغ از مشکل مرا داده امید

شیر حق همواره «مولا حیدر» است

بت‌شکن، خود او خلیل برتر است

او صفابخش دل زهرا علیهاالسلام بود

حُسن او زیباتر از زیبا بود

در سخاوت، بس که او والا بود

خود به عالم یکه و تنها بود

هرگز از میدان ندارد او هراس

مرد حق، روح دیانت در اساس

شور و شر، خود صبغه مولا بود

صبر او آکنده از معنا بود

گر تو پنداری یکی باشد چو او

غافلی جانم، برو کن جست‌وجو!

در همه هستی که گشتم بیش و کم

هم‌چو او هرگز ندیدم با قسم

مرحبا بر آن خداوند رضا

قهر او از مِهر او کی شد جدا؟

روز مشکل، مرد میدان عدوست

جانش آماج خدنگ رو به روست

گر کنم وصف وِرا آغاز، من

مثنوی کم آید از بهر سخن

آن‌قدر گویم که سودای من اوست

روح حق هم در سویدای من اوست

رمز لاهوت از جمال او بخوان

در کواکب نام او عالی بدان

بر ملایک همدل و رعنا بود

چون صفاتِ جمله را دارا بود

در قیامت داور محشر بود

روح محشر او، دگر پیکر بود

چون ولی ایزد یکتا بود

می‌برد گوی صفا هرجا بود

در قیامت هاتفی گویا بود:

کاین علی علیه‌السلام آن رهبر و آقا بود

هر زمان او را کرامت‌ها به‌پاست

محشر مومن از او یکسر رواست

لطف حق در این سخن گویا بود

کاین نظر از هر کسی بی‌جا بود

در قیامت، قامت حق باشد او

روح معنا، چهره حق، ذات «هو»

صدهزاران شمع دل دارد وجود

تا که گردد دین احمد صلی‌الله‌علیه‌وآله پر درود

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

عشق یعنی...

عشق یعنی سبز و جاری تا خدا
عشق یعنی گم شدن تا انتها

عشق یعنی یک نماز بیقرار
نور دیدن در دل شبهای تار

عشق یعنی یک قدم تا آسمان
اوج صحبتهای خوب بندگان

عشق یعنی یک نماز پر نیاز
در دو دل با او شریک جانماز

دل نوشته

السلام علیک یا الله
سلام بر نام نازنینت، سلام بر تو که یا اسم هستی وتازه با این اسمت آشنا شده ام خوش بحالت که بنده های مومنی چون نکو داری که برایت شعر بخوانند وتورا یافته باشند که به دیگران نشان دهند.
مهربانم مرا اشکی سوزان ده که تمامی ناسوتم را تباه سازد .
عزیزم مرا دلی ده که جز تورا نجوید ،نخواهد ، ودنبال نکند.
معبودا دلم را از خودت پر ساز، تا شعله عشقت بر تمام هستم آتش افکندو خودیتی باقی نگذارد.
الها کجا بجویمت ببویمت .........
رب من مرا دریاب که گاه سخت خود را دریافتن خویش ناتوان مییابم.
چه کنم کجا روم به که گویم ..............
چه بگویم چه بجویم وکه رابخوانم
مهربانم تورا چگونه بیابم که در فهم نایی
ومن اشفته وپریشان حال .............
کجا برم وباچه فهمی بیابمت
به قول آن عزیز(ماه رمضان ماهی است که درهای رحمت باز و وحی نازل میشود و جبراییل و دیگر فرشتگان به زمین میآیند و روح به ناسوت کشیده میشود و انسان میتواند در کمین فیوضات آسمانی بنشیند و آن را رصد نماید تا ببیند این فیوضات در کجا و در خانهی چه کسی مینشینند و بر چه کسی وارد میشوند. انسان میتواند در مظانّ رؤیت و وصول این حقایق بنشیند و از آن استفاده نماید.)من جگونه مترصد فیوضات تو شوم.
به دادم برس مهربانم من قادر به هیچی نیستم من کجا واین خواسته ها کجا.............
دریاب مرا یا ارحم الراحمیییییییییییییین

دل نوشته ایی که دریکی ازشبکه های اجتماعی نوشته ام امیددارم مقبول افتد

سلام بر رضای حق

تاویل قرآن کریم

تاویل قرآن کریم

تاویل امور و یافت باطن و راهیابی به حقایق عالم و وصول به معارف و حقایق عینی، در صورتی که دارای ضوابط خاص خود باشد و شرایط اساسی و حدود نوعی آن محفوظ بماند، از بهترین راه‌های کشف باطن قرآن کریم است و گذشته از آن که منع شرعی و عقلی ندارد، از برترین راه‌های امکان وصول آدمی به معارف و حقایق معنوی و مادی به شمار می‌رود.

با این وجود باید پرسید چرا در شریعت، عمل به تاویل؛ به‌خصوص تاویل قرآن کریم، مورد مذمت قرار گرفته است؟

گفته شد که تاویل از برترین راه‌های امکان وصول آدمی به امور غیبی است و عظمت و رشد ادراکی بشر را نشان می‌دهد و از زمینه‌های کمالی انسان‌های برجسته می‌باشد و مورد مذمت و یا تنافی با قرآن کریم و یا روایات باب نمی‌باشد و گذشته از نداشتن منع و حرمت، از ثمرات طهارت و مراتب والای رشد انسانی حکایت می‌کند و اگر قرآن مجید و روایات باب تاویل، عمل به تاویل را مورد نکوهش قرار داده و آن را تخطئه نموده، تنها در مورد تاویل قرآن کریم است؛ آن هم تاویلی که نااهل از آن دارد و خیالات خام خود را بازگشت ظاهر به باطن و یافت حقیقت آن می‌شناسد وگرنه نفس عمل به تاویل، با حفظ تمامی حدود روشمند آن، که همه پدیده‌های هستی را در بر می‌گیرد، از والاترین مراتب کمال است.

این امر باید روشن باشد که قرآن مجید اگرچه عمل تاویل سالم را منحصر در راسخان در علم و کمال می‌داند و راسخان نیز هرچند به تمام معنای کلمه حضرات انبیا و امامان شیعه علیهم‌السلام می‌باشند؛ معنای تنزیلی آن بر تمامی اولیای الهی و رجال غیب صدق می‌کند و معصوم نبودن آنان منعی برای چنین اطلاقی ایجاد نمی‌کند؛ گذشته از آن که راسخان در علم به معنای وسیع خود شامل همه اهل معرفت می‌گردد و اطلاق آن بر حضرات معصومین علیهم‌السلام از باب تمام اطلاق و کمال مرتبت می‌باشد؛ چنان که در همه صفات دیگر نیز این گونه است.

زبان قرآن

عشق رب

حب علی (ع)

حّب علی علیه‌السلام

در دستگاه چارگاه و گوشه سپهر مناسب است

وزن عروضی: فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فَع لُن

ــ U ــ ــ / U U ــ ــ / U U ــ ــ / ــ ــ

بحر: رمل مثمن مخبون مقصور

 

در دل من ز ازل حب «علی» علیه‌السلام پیدا شد

هم‌چو من هر که نشد، مرده دل و اغوا شد!

هر که را حب «علی» علیه‌السلام شد، چه غم از دوزخ و نار؟

شیعه با حب «علی» علیه‌السلام این همه بی‌پروا شد

بوده در اصل، پلید آن‌که ندارد مهرش

دشمن شیر خدا، در دو جهان رسوا شد

او بود سرّ وجود و همه عالم از اوست

هر دو عالم ز سر نطق «علی» علیه‌السلام گویا شد

حسن او لطف و صفا گشت و عیان شد به همه جا

از سر عدل «علی» علیه‌السلام در دو جهان غوغا شد

فیض کامل بود او، مطلقِ اکوان وجود

دیده هر دو جهان از نظرش بینا شد

عالم و آدم و جن و پری و ملک و مکان

خود به یمن قدم حضرت او برپا شد

همه ملک ظهور و خط سیر ازلی

اوست در عالم و آدم، دمِ «او ادنی» شد

به «علی» علیه‌السلام زنده‌ام و زنده از او عالم عشق

در دلم دم همه دم، از دم او پیدا شد

چهره اسم و صفت بوده به حق عین «علی» علیه‌السلام

ظاهر و مَظهر «حق» گشت و به «حق» پویا شد

همه اوصاف خداوندِ وجود است «علی» علیه‌السلام

مظهر «حق» همه دم، در دو جهان یکجا شد

من که باشم که کنم مدح خداوند ظهور؟

مدح او می‌کند آن کس که به «حق» دانا شد

عاشقم بر تو و بر آن‌که شده عاشق تو

تو دل و دینی و این هر دو، ز تو خوانا شد

شد نکو چاکر آن کس که شده چاکر تو

از سر عشق تو، دل در همگان شیدا شد