عرفان

عرفان ظریف‏ترین دانش بشرى و زبان دل و لسان عشق و جلوه‏ى زیبایى است و الفاظ ناموزون را بر نمى‏ تابد و باید شیواترین بیان و دقیق‏ ترین واژه ‏پردازى و منطقى ‏ترین مهندسى و طراحى را داشته باشد که دل هر دلدارى را ببرد. خداوند نه عدم و نه عدمى است تا پدیده ‏هاى او عدمى باشند، بلکه حق وجود است و خلق ظهور و تجلى او. او حقیقت است و پدیده ‏ها رقیقت و همه هم حق است هم حق تعالى و هم ظهورهاى او. در عرفان نباید لغزنده و لیز سخن گفت تا خواننده به معنایى غیر حقیقى انحراف نیابد.