کتاب سیر سرخ ج 1

این کتاب مى‏خواهد خواننده را نه در مقام طلب‏کار، بلکه در جاى بده‏کار قرار دهد تا وامى را که گرفته بازپس

دهد. نوشتار پیش رو به خواننده غصه‏ى دارایى و اندوه داشته‏ها را مى‏دهد نه غم نادارى و کمبودها، و سعى مى‏نماید او را منزل به منزل پیش برد تا به «نادارى» و «فقر» وصول دهد. آن که طمع به کمال دارد، سرقت و دزدى کمال و ربودن خیرات هم از او مى‏آید و آبادى خود را با خرابى دیگرى پى‏جو مى‏شود. باید نخواست و طلب نداشت و قطع طمع کرد و دل از هر گونه طمعى برید. مال‏ طلبى، جاه ‏طلبى، دنیاطلبى، شهرت ‏طلبى، عزت‏ خواهى، علم ‏جویى، عرفان ‏پژوهى و واپسین ‏گرایى و در پى حور و قصور بهشتى و نور بودن همه کمال است و طمع به کمال در نظرگاه اهل معرفت و محبت از شعبه‏ هاى شرک است.

از سر خود برخاستن و «یک شهر آباد بس است» شعار این کتاب و گفتمان آن است. نوشتار حاضر مى‏خواهد در هر منزل، بخشى از آدمى فرو ریزد تا نیست گردد و در حال خرابى، تنها شهر آباد را که در آن است و از آن جدایى ندارد بیابد. جایى که باید آن‏قدر از خود کاست که کاهیدن به رنج آید، و آن‏قدر از خود زدود که زدایش به دهشت افتد. باید بى دست شد و بى‏پا و بى‏فکر و بى‏دل. باید نهاد و نهاد، و رها شد و رها، و نفى کرد و نفى کرد تا به نفى مطلق رسید و این است حقیقت «وصول» و اوج «توحید» که جز سیرى سرخ چیزى نیست.