تسبیح
بر اساس آیات قرآن کریم ، هر پدیدهای تسبیح دارد. تسبیح حکایت نظام طبیعی و بهدور از آفت هر پدیده است و سیر طبیعی و سالم آن است. تسبیح حکایت سیر و حرکتی سالم و بهدور از آفت، نقص، انحطاط، انحراف، زبونی، سستی، کجی و کاستی است. حرکتی که از افراط و تفریط مصون باشد.
تسبیح پدیده یعنی این که پدیده درستی، سلامت و صحت خود را حکایت میکند و هر گونه نقصی را از حریم خویش و در نتیجه از حریم الهی دور میسازد.
تسبیح هر پدیده حکایت سلسهای از اسباب، علل و ابزار است و «نظام» هماهنگی را میرساند که خداوند در آن نظام و سیستم به صورت روشمند و سیستماتیک کارپردازی دارد و چنین نیست که به تنهایی مدیریت و عملیات پدیدهها را انجام دهد؛ چنانچه فراز: «وَکنَّا فَاعِلِینَ» در آیهٔ تسبیحی زیر بیانگر این نکته است: «وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ یسَبِّحْنَ وَالطَّیرَ وَکنَّا فَاعِلِینَ» (انبیاء / 79).
سیر طبیعی هر پدیدهای متأثر از اسمای جمال و جلال حق تعالی است