ولایت عمومی6
دولت و نظام برای تحقق بنیادین امر به معروف و نهی از منکر، باید زمینه‌های ایثار، گذشت، مهرورزی و محبت را در جامعه ایجاد کند و با ریشه‌های خشونت و زور مبارزه کند و در یک کلمه، طرح «ولایت عمومی» را که طرحی منحصر به مکتب شیعی می‌باشد، در جامعه محقق سازد. برای این کار نیز دولت موظف است «قانون» بنویسد و زمینه‌های گسترش ولایت عمومی را با ابعاد گسترده‌ای که دارد در جامعهٔشیعی ما تسهیل نماید و شرایط و حدود امر به معروف و نهی از منکر را به صورت جزیی و موردی تعریف و تبیین کند و برای آن قانون روشن، شفاف و قابل استناد داشته باشد و به آن ساختار منظم اجتماعی و مردم‌نهاد دهد؛ اما خود عامل اجرای قانون نباشد و آمر به معروف و ناهی از منکر نگردد. قانون‌گذاری سِمَت دستگاه‌های دولتی و قانونی است برای مردمی که خود به صورت مستقیم قانون‌گذار نیستند. بله، در برخی شرایط خاص، زمینهٔ امر به معروف دولتی پیش می‌آید. اما بر اساس طرح ولایت عمومی، دولت در این تکلیف، همواره بعد از مردم قرار دارد و تا مردم به این وظیفهٔ اجتماعی عمل می‌کنند و سیر طبیعی ولایت عمومی را طی می‌کنند، نوبت به مداخلهٔ دولتی نمی‌رسد.
