مهندسی فرهنگ عفاف9
توانمندسازی جامعه‌ی زنان
زن باید توانمند و قوی تربیت شود؛ چنان‌که اگر فضای معصیت برای او پیش آمد و کسی قصد تعدی به او را داشت، نگوید اگر چیزی بگویم آبرویم می‌رود؛ بلکه اگر می‌تواند، به تناسب، چنان بر گوش شخص تجاوزگر بزند که زنگ سیلی همواره در گوش وی بپیچد و آن را هیچ‌گاه از یاد نبرد یا اگر خود چنین قدرتی ندارد، فریاد برآورد و از باطل تمکین نکند.
زن باید بتواند از خویش دفاع کند و شوهر وی چنان آزادمنش باشد که زن، ترس آن را نداشته باشد که اگر شوهر بفهمد کسی قصد تعدی به او را داشته است، وی را طلاق دهد؛ چرا که این زن رعایت عفاف را کرده و از خود دفاع نموده و گناهکار، مرد فاسدی است که این زن را مورد قصد تعدی خود قرار داده است. نباید گمان نمود که زن‌ها ضعیف هستند و کاری از آنان بر نمی‌آید؛ چرا که در انقلاب اسلامی، ما شاهد تشکیل بسیج زنان، پلیس زنان، فدراسیون‌های ورزشی زنان و تربیت زنانِ رزمی‌کار هستیم. گرچه وصف زنْ ریحانه است، اما ریحانه بودن، منافاتی با داشتن توان بر دفاع از خود ندارد.
زن، ضعیفه نیست؛ البته نباید از زن انتظار قهرمان شدن را داشت، اما او می‌تواند از خود دفاع نماید یا فریاد بزند؛ چرا که دست‌کم فریاد او مردان غیرتمند را به غیرت می‌آورد؛ وگرنه چنان‌چه همین مقدار توان از زنان گرفته شود، انسان‌های فاسد، بر تعدی و تجاوز به آنان جری می‌شوند و مطمئن می‌گردند که آنان از عهده‌ی هیچ دفاعی برنمی‌آیند. ما باید آزادمنشی و تقوا را به جامعه القا نماییم تا هر انسان نااهلی بداند اگر کوچک‌ترین تعدی را به زنی نمود، سالم نمی‌ماند. در این صورت است که نیازی به مأمور و پاسبان نیست و زن، خود می‌تواند از هستی و ناموس خویش دفاع کند. زن ریحانه است، اما ضعیف نیست. باید به زن، بالا بردن توان و مهارت‌های دفاعی را آموزش داد تا به‌راحتی تن به بی‌حرمتی ندهد. البته این امر، میان زن و مرد تفاوتی ندارد و مرد نیز باید در مقابل معصیت و گناه، قدرت دفاعی و بازدارندگی داشته باشد.
