حکم
حکم شناسی موسیقی
موسیقی‌های حرام
در بحث خارج فقه غنا و موسیقی ثابت نموده‌ایم موسیقی به خودی خود مُجاز است و اگر با برخی گناهان همراه شود، تولید و استماع آن، حرام می‌گردد. این گناهان عبارت است از: باور به دستگاه حاکم جور و تبلیغ آن، احیای نمادهای باطل و سبک‌های افراد منتسب به دستگاه طاغوت، اشاعه‌ی فحشا، ترویج خشونت، افراط در موسیقی لهوی و نبود تناسب‌های عمده. هر یک از این عناوینِ حرمت‌آور، در ادامه توضیح داده می‌شود.
باور به دستگاه حاکم جور
اگر غنا و موسیقی «صدای جبهه‌ی باطل» گردد و در خدمت دولت ظلم و طاغوت باشد، هر گونه تولید صوت موسیقایی و استفاده از آن، حرام می‌باشد. مراد ما از «باطل» در این‌جا هر چیزی است که انسداد کلمه‌ی توحید، اندراس دین، فساد و فحشا، ترویج ظلم یا خشونت و حرام‌های الهی را در پی داشته باشد. بالاترین مصداق باطل «اعتقاد به دولت جور» و ترویج اهداف آن و خدمت به چنین حاکمیتی می‌باشد.
بسیاری از شؤون زندگی می‌تواند در خدمت جبهه‌ی حق قرار گیرد؛ چنان‌که مهارت تیراندازی ارتباط مستقیم با مبارزه‌ی جهادی (جهاد اصغر) در میدان حق دارد و البته میدان جهاد اکبر در حمایت حق و مبارزه و رویارویی با باطل و مخالفان صاحب ولایت، بسیار گسترده است. یکی از ابزار بسیار کارآمد برای همراه ساختن توده‌ها با جبهه‌ی حق یا باطل، غنا و موسیقی و تهییج احساسات افراد جامعه است.
لبیک یاحسین ...