وحی ونبوت

با توجه به روایت شریف «لا نبیّ بعدی» آیا وحی و نبوت در زمان غیبت تعطیل است؟

پاسخ: خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَرُسُلاً قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَیْکَ مِنْ قَبْلُ، وَرُسُلاً لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَیْکَ، وَکَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَکْلِیما». نساء / 164. و پیامبرانى را فرستادیم که ماجراى آنان را پیش از این آورده‏ ایم و پیامبرانى برانگیخته‏ ایم که ماجراى آنان نیامده است و خدا با موسى آشکارا سخن گفت. خداوند در زمان غیبت کبرا پیامبرانى غیر تشریعى دارد که سخنى از آنان به میان نیامده و این به جهت اهمیت و مقام بالاى آنان است. پیامبرانى که مصلحت در یادکرد از آنان نبوده است. البته این پیامبران زمان غیبت، تشریع ندارند و همه بر شریعت حضرت ختمى مرتبت مى‏ باشند و روایت «لا نبیّ بعدی» نیز نفى نبوت تشریعى دارد و نه نفى نبوت انبایى که همراه با الهام و امدادهاى الهى است. وحى و امدادى که هیچ گاه تعطیل نمى‏ شود اما آنان یا اظهارى ندارند یا جوامع در این زمان به سبب سیطره‏ ى دنیامداران از آنان استقبالى ندارند و آنان در عزلت خلق زندگى مى ‏گذرانند و صاحبان نفوس مستعد را راهنمایى و هدایت کرده بلکه به مقصود ایصال مى‏ نمایند. بر این اساس خردپذیر نیست که خداوند در چند هزار سال ابتداى آفرینش آن ‏گونه که گفته مى‏ شود یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر داشته باشد ولى در هزاران سال زمان غیبت، حتى پیامبرى نداشته باشد! البته نبوت انبایى منظور است و نه تشریعى که شریعتى تازه و جدید را بیاورد. وحى یا الهام و پیامبرى و رسالت هیچ گاه خاموش نمى‏شود، بلکه برخی انسان‏ هاى این زمانه به بوزینه‏ هایى مسخ شده تبدیل گشته‏ اند که جز دنیا و دنیامداران چیزى نمى‏ شناسند و انسان ‏ها چنان متمدن نشده‏ اند که پیامبرى نخواهند و بتوانند از وحى و نبوت مقام ختمى بدون معلمى صاحب الهام که به نور اعطایى و دانش دهشى الهى روشنا گشته است بهره برند؛ چنان ‏که امروزه میلیاردى از آنان توانایى بهره‏ ورى از آموزه‏ هاى مقام ختمى صلى‏ الله‏ علیه ‏و‏آله را ندارند. .