علی (ع)دین وعلی (ع) قرآن

علی علیه‌السلام دین و علی علیه‌السلام قرآن

مراجانان‌بود یزدان، علی جان است و جان جانان		علی علیه‌السلام باشد مرا پیمان، به حق حضرت جانان
علی روح و حیات من، علی راه نجات من		علی رمز ثبات من، علی دین و علی قرآن
چه‌خوف‌ازحشروفردایم،چه‌وحشت‌زآن‌که‌تنهایم		که او گردیده مولایم، فقط او را شَوَم قربان
برای «حق» شده عنوان، اگر ظاهر، اگر پنهان		اسیر حب او شیطان، برش جان می‌دهد ارزان
دلم دارد هوای تو، دو چشمم جای پای تو		سر و جانم فدای تو، تویی در جان و دل مهمان
تویی‌مولا، منم بنده، دلم از عشقت آکنده		پس از مردن شوم زنده، علی‌گویان، علی‌جویان
علی سوز و علی آهم، علی خورشید و او ماهم		علی شد جان آگاهم، علی دل را سر و سامان
علی نطقِ خدا «هو حق»، علی درسِ وفا«هوحق»		علی دردآشنا «هو حق»، علی شد بر همه برهان
علی از حق رضا شد هو، رضای مرتضی شد هو		از او عالم به‌پا شد «هو»، شدم‌بر ذات او حیران

کجا شد جان پاک او، کجا شد ذات یکسر «هو»
کجا شد ظاهر و پنهان، نکو از غم شده گریان