سوره حمد
هر مؤمنى لازم است نسبت به سورهى حمد اهتمام فراوان داشته
باشد و تا مى تواند این سوره را بخواند و براى فهم معانى آن تلاش کند تا در پرتو انس با این سورهى ممتاز و عشق به آن، به محتواى بلند این سوره نزدیک شود. اهتمام به این سوره مى طلبد هرچه مى شود آن را ذکر قرار داد و این سوره ى بلند را بارها و بارها خواند تا انس و قرب به سوره ى فاتحه و اشراف معنا به آن پیدا کند و فیوضات الهى را نه تنها بر خود، بلکه بر خلق خداوند متعال سریان و جریان دهد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» سورهى فاتحه فصل تمام این سوره است؛ به گونه اى که وقتى «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» به نیت سوره ى حمد آورده مى شود یعنى این سوره خوانده شد و تمام گردید.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» با آن که آیه اى از سورهى حمد و جزو آن است، ولى فصل تقدیمى این سوره است.