اختصاص فاتحه به قران کریم
اختصاص فاتحه به قرآن کریم
سورهى حمد در هیچ یک از کتابهاى آسمانى نازل نشده و عِدل، برابر و مثالى براى آن نه در صحف، نه در تورات، نه در زبور و صحیفه هاى پیامبران بنى اسراییل، نه در انجیل و نه حتى در قرآن کریم وجود ندارد:
«عن أبی بن کعب أنّه قال: قرأت على رسول اللّه صلى الله علیه وآله فاتحة الکتاب، فقال: والذی نفسی بیده ما أنزل اللّه فی التوراة والإنجیل ولا فی الزبور ولا فی القرآن مثلها، هی أمّ القرآن، وهی السبع المثانی، وهی مقسومة بین اللّه وبین عبده، ولعبده ما سأل»(1).
سورهى حمد شکفته ى «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» و تنزیل و تفصیل آن است؛ همانطور که جمع قرآن کریم است و اگر سورهى حمد تنزیل یابد به قرآن کریم تبدیل مى شود. تمامى قرآن کریم تفسیر و تبیین سورهى حمد است و مىشود هر یک از آیات قرآن کریم را از این سوره استخراج کرد. قرآن کریم شناسنامهى هستى است و سورهى حمد نیز شناسنامهى هستى و پدیده هاى آن است. کسى که سورهى حمد را بشناسد علم اول و
1. بحار الأنوار، ج 89، ص 259.
آخر را یافته و شناسا مى گردد به آنچه بوده، هست و مى آید.