مثانی2
«مثانى» از «ثنى» به معناى دوگانگى (قابلیت تنوع پذیرى و انعطاف) به همراه توجه و ارتباط کامل است به گونه اى که ترتیب و ترتب در آن لحاظ مى شود. براى تقریب ذهن مى توان طرف خواب فرش را مثال آورد که هر یک در کنار دیگرى و در هم مى نشیند و هر یکى دیگرى را باز مى کند. از این گفته نباید به روش تفسیرى «یفسّر بعضها البعض» گریز زد، زیرا این انعطاف و توجه بر هم نشستن است و تفسیر آیه به خود آیه را تثبیت مى کند. هر آیه اى بیانگر خود هست و ریتم یا خوابى دارد که بر هم مى نشیند و با به دست آوردن آن، مى توان به تفسیر آیه راه برد. اولیاى الهى بر آیات الهى که تأمل دارند سمت خواب آیه را به دست مى آورند و مثانىِ آیه و چینش آن را کشف مى کنند. مثانى هر آیه در نُت واژگان آن موجود است و از نتهاى هر آیه مىتوان آن را به دست آورد بدون آن که به لغت شناسى نیاز داشته باشد. با توجه به آن چه گفته شد «مثانى» به معناى «جُفت» یا دوباره نیست. مثانى هیأت به هم پیوستهى آیات است که به گونه ى طبیعى، فطرى و ریاضى در کنار هم نشسته و چیدمان گرفته است و چیدمان آن نیز با توجه به نظم پدیده هاى هستى و هماهنگ با آن است؛ زیرا این کتاب از حقایق و ربوبیات و هستى و تمامى پدیده هاى آن مى گوید و آن را بازتاب مى دهد.