نکات برجسته ایه شریفه1

نکات برجسته آیه شریفه

الف: «وَتَفَقَّدَ الطَّیْرَ»؛ حضرت سلیمان به صورت شخصى، مباشرى و مستقیم، به تمامى امور حکومت، سرکشى داشته است، نه به صورت نظام ‏مند و سیستماتیک. وى داراى اقتدارى شخصى بوده است، نه اقتدار برآمده از نظام و سلسله‏ى مراتب. او در تمامى کارها میدان ‏دار است. او به اسم خود براى بلقیس نامه مى ‏نویسد و در نامه جز از خود نمى‏ گوید و در هر کارى خود اوست که تصمیم مى ‏گیرد و دستور مى ‏دهد.

بـ : «لاَءُعَذِّبَنَّهُ عَذَابا شَدِیدا»؛ حضرت سلیمان علیه‏السلام با آن که از پیامبران محبوبى است، به هنگام قدرت و توان خود، زبانى تند و تیز به همراه اقتدار، جبروت، سطوت و کسوت داشته است که نمى‏ تواند نبود هدهد را تحمل نماید و غیبت او بر وى سنگین است. رهبرى که چنین رویکردى در اعمال قدرت خود دارد دوام چندانى ندارد و دولت وى دولتى مستأجل است که از باب قدرت خود نمى‏ تواند محبوب قلب‏ها باشد. البته تنها نکته‏ى منفى در پرونده‏ى سلیمان همین مورد است. آیا مى‏ توان چنین نگاهى به دولت سلیمان داشت یا باید براى این برخورد به ظاهر خشن، تند و شدید سلیمان توجیهى یافت؟!