آثار ذکر3

اگر کسى که مى‏خواهد آب بنوشد «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» بگوید، آن آب براى بیمارى‏هاى قلبى و باطنى شفابخش است. اگر کسى در حالى که طهارت و وضو دارد و این آیه را بر لیوان آبى بخواند و به دیگرى به قصد جلب محبت او دهد در دل وى ایجاد محبت مى‏نماید؛ به ‏گونه ‏اى که او را از صمیم قلب دوست دارد و هر کدورتى از دل او زدوده مى‏شود. این آیه دل را جلا مى‏دهد و قلب را روشن مى ‏کند و کدورت‏ها را پاک مى‏کند.

اگر کسى چهل روز بر این آیه‏ى شریفه مداومت نماید و اربعین خود را تا یک اربعین ادامه دهد؛ یعنى چهل دوره‏ى چهل روزه آن را بیاورد به رفع حجاب و کشف سِرّ نایل مى‏شود و قلب او نورانى و صاحب الهام مى‏گردد. چنین کسى لازم نیست بسیارى از معارف را از کتاب و استاد فرا گیرد، بلکه بدون طى این مقدمات به آن مى‏رسد. او بسیارى از حوادث را پیش از وقوع آن در مى‏یابد و از آن در خواب یا بیدارى آگاه مى‏شود و از ناحیه‏ى این ذکر امداد و یارى مى‏گردد و دیگر روزگار امرى تازه وغافلگیرکننده براى او ندارد و صاحب توجه و داراى موکل است.

با توجه به این همه آثار و برکات است که ما «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» را از اذکار غیبى غبنى مى‏دانیم که یوم التغابن هر کسى که به آن بى‏ اعتنایى و اهمال کرده باشد در حسرت سنگینى فرو مى‏رود. از این رو نه تنها آن را به هنگام بیرون رفتن از خانه یا سر سفره باید گفت، بلکه لحظه لحظه باید آن را با خود داشت و تکرار نمود.