آثار ذکر
اینگونه است که مى گوییم «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» کلیات اسما را در بر دارد و اجمال آن به شمار مى رود که با مداومت و تکرار درست بر این ذکر، از بسیارى از اذکار بىنیازى جسته مى شود و خود هم ذکر ورودى و هم ذکر خروجى است.
ذکرى که به معناى تمامى اسما و صفات است و ذکر دایم و نزدیک به اسم اعظم است که براى انجام هر کارى و براى حل هر مشکلى و رفع هر اضطرابى و برآورده شدن هر حاجت و کرامتى به اسم دیگرى نیاز ندارد و در کشف مهمات و رموز و فتح قلوب و ابواب مغلوله بهترین مشکل گشاست.
براى کسى که مىخواهد به اجمال ذکر داشته باشد، ذکرى اعظم، اشرف و اجمع از «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» نمىتوان پیشنهاد داد؛ چرا که تنها ذکرى است که جمعیت اسما را در بر دارد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» هم مفتاح و کلید تمامى باب هاى زمین و آسمان و ملکوت آن دو مى باشد و هم افزون بر کلید بودن براى هر امرى، فصل و جداکنندهى هر کارى است؛ همانطور که جداکننده ى سوره هاى قرآن کریم است که آغازگر سوره و پایان دهنده به آن است و کسى که آن را ندارد، کلید و مدخلى بر انجام کار خود در دست ندارد تا بتواند از آن
خروجى داشته باشد و کار وى ابتر مىماند.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم» ذکر تمامى انبیاى الهى علیهمالسلام و مددکار آنان در معجزات و ذکر مفتاحى و وصولى ایشان بوده که همه بر آن تکیه داشته اند و معجزات بسیارى را با آن ایجاد کرده اند، اما این ذکر، جایگاه حقیقى خود را در قرآن کریم یافته است.
