حضرت آیت الله العظمی محمدرضا نکونام:
(شعر ولایت: مقام ختمی صلی‌الله‌علیه‌وآله )
محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله !
میان‌دار عالم
و ختم عروج
ختم وحی!
ختم عشق!
که پایانِ معراج او عطر زهرا گرفت
عِطر سیب!
محمد
عاشق‌ترین مرد هستی
و معنای رحمت!
که حق با زبان علی برایش سرود:
هزاران درود
محمد
که زیباترین مرد حق است!
و رؤیای زهراست
عزیز است و بابا
مهربان است
صفای دل است!
و آرامش است
و شیرین‌ترین است
شکوه محبت!
محمد
محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) !
(کلیات دیوان نکو – نگین هستی)
« فَأقم وجهک للدّین حنیفا فطرةَ اللّه الّتی فَطر النّاسَ عَلَیها، لا تَبدیل لخلق اللّه، ذلک الدّین القَیم، وَلکنَّ أکثر النّاس لا یعلمون»(روم / 30.).
دین به قدری اصیل و ریشه‌دار است که در اعماق دل هر انسانی موجود است و از این جهت می‌توان گفت: هدایت انسان به معنای بیدار نمودن وی از غفلت و توجّه دادن او به فطرت خویش می‌باشد.
«وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ»( أنفال /60.)
یکی از مصادیق آیهٔ شریفهٔ: «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ»( أنفال /60.) چیرگی داشتن بر زمینه‌های هنری و در اختیار گرفتن میدان هنر از مشرکان و اهل کفر و استکبار با تولیدات هنری دارای کیفیت بالاست. تمامی ابزارهای هنری وقتی در دست دولت اسلامی باشد، برای استفاده مجاز است. متأسفانه برخورد متولیان دینی با هنرمندان ولایت‌مدار خالی از افراط نیست و این در نهایت به ضرر فرهنگ دینی تمام می‌شود و انزوای آنان را در عرصهٔ جهانی که دنیای اومانیسم غرب میدان‌دار هنر آن شده است را در پی دارد.
